به گزارش تکناز همان طور كه می‌دانید، گوشی‌های تلفن همراه به شبكه اپراتور متصل هستند، به همین دلیل همواره در حال ارسال و دریافت سیگنال‌های ارتباطی‌اند. ارسال و دریافت این سیگنال‌ها از طریق امواج و تشعشعات رادیویی صورت می‌گیرد؛ امواجی كه دارای میدان الكتریكی و مغناطیسی است.

اوایل پیدایش این فناوری، دانشمندان بر این عقیده بودند كه این امواج به علت غیریونیزه بودن، هیچ ضرری برای سلامت ندارند. تشعشعات یونیزه، مانند امواج اشعه ایكس و امواج هسته‌ای برای سلامت مضر هستند. سوالی كه ممكن است برای شما پیش آید، این است كه چه چیزی باعث شده امواج مضر گوشی‌های تلفن همراه و ارتباط آنها با سرطان مورد بحث قرار گیرد؟

گوشی‌های موبایل به اندازه‌ای همه‌گیر شده‌اند كه حتی كمترین احتمال مضر بودن آن را باید با جدیت تمام بررسی كرد.

متاسفانه محققان هنوز درباره این موضوع به نتیجه نهایی نرسیده‌اند. بعد از تحقیقات فراوان كه بعضی از آنها حدود 20 سال است ادامه یافته، هنوز مدركی پیدا نشده است كه ارتباط مستقیمی بین امواج الكترومغناطیس ساطع شده از گوشی همراه و سرطان را اثبات كند. با این حال، به گفته محققان، تاثیر قرار گرفتن در معرض امواج الكترومغناطیسی آن هم زمان طولانی، مدت‌ها بعد مشهود می‌شود. به عبارت دیگر، ممكن است این امواج تأثیرات مضرشان را روی ما بگذارند اما تا سال‌ها متوجه آن نشویم.

در كل، هر گونه اثری كه تشعشعات مایكرویو، مانند امواج ساطع‌شده از گوشی‌های تلفن همراه، بر انسان می‌گذارد، از نوع گرمایی است. گرمای این تشعشعات از امواج رادیویی به وجود می‌آید كه می‌تواند در بافت‌های زیستی نفوذ كند كه در واقع با گرم شدن عادی بدن كاملا متفاوت است. بدن انسان قادر به خنك كردن بعضی از اعضایی كه در معرض تشعشعات تلفن همراه قرار می‌گیرد، نیست. در حالت عادی، وقتی عضوی از بدن بیش از حد گرم شود، مغز دستور می‌دهد خون بیشتری به آن قسمت فرستاده شود تا گرمای اضافی را كنترل كند. اما نقاطی از بدن، مانند قرنیه چشم را نمی‌توان به صورت عادی خنك كرد. به همین دلیل، قرار دادن این نقاط در معرض گرما بشدت خطرناك است.

صرفا به خاطر این‌كه دلیل و مدرك معتبری برای اثبات ارتباط مستقیم بین امواج تلفن همراه و سرطان وجود ندارد، نباید بی‌احتیاط از كنار این موضوع بگذریم. حتی سازمان‌های متعددی در سراسر دنیا استاندارد‌هایی برای میزان امواج مضر گوشی‌های تلفن همراه تهیه كرده‌اند و سازندگان این گوشی‌ها موظفند آنها را رعایت كنند.

واضح است كه ما قسمتی از امواج ساطع شده از گوشی را جذب می‌كنیم. اینجاست كه مفهومی به نام میزان جذب ثابت (SAR) مطرح می‌شود. در واقع SAR میزان جذب امواج ساطع شده از گوشی تلفن همراه را وقتی در فركانس خاصی از میدان الكترومغناطیسی قرار می‌گیرد، اندازه‌گیری می‌كند. تعریف آن به صورت مقدار توان جذب شده بر جرم بافت بوده و واحد آن وات بر كیلوگرم است. در آمریكا، كمیسیون ارتباطات فدرال محدوده SAR را 6/1 وات بر كیلوگرم مشخص كرده كه با توجه به یك گرم از بافت سر در نظر گرفته شده است. در اروپا، این عدد 2 وات بر كیلوگرم و با توجه به 10 گرم از بافت در نظر گرفته شده است. به همین دلیل، وقتی مقادیر SAR را با یكدیگر مقایسه می‌كنید، باید هریك از مقادیر آمریكایی و اروپایی را با یكدیگر مقایسه كنید.

در نتیجه، هرچه مقدار SAR یك گوشی كمتر باشد، بهتر است. اما كمتر بودن مقدار SAR یك گوشی، لزوما این معنی را نمی‌دهد كه این گوشی تهدیدی برای سلامت كاربر نیست. اما در كل، وجود داشتن این استاندارد‌ها و محدودیت‌های مقادیر SAR باعث آرامش خاطر دارندگان گوشی‌های تلفن همراه می‌شود. با این حال هنوز این استاندارد‌ها به اندازه كافی سختگیرانه نیست و دستگاه‌های بی‌سیم تولید شده ممكن است برای سلامت مضر باشند.

هدف از مطالب ارائه شده این است كه اگرچه دلیل چندانی برای نگرانی از امواج تلفن همراه وجود ندارد، اما برای جلوگیری از خطرات احتمالی باید بیشتر احتیاط كرده و از مشكلات احتمالی پیشگیری كنید.

1. تماس‌های تلفنی خود را به حداقل برسانید و به تماس‌های ضروری اكتفا كنید. هر قدر بیشتر با گوشی همراه خود صحبت كنید، امواج بیشتری از گوشی جذب بدن شما می‌شود.

2. احتمالا بیشتر شما گوشی همراهتان را در جیبتان نگه می‌دارید.

این كار ممكن است برای بدن شما ضرر داشته باشد، مخصوصا وقتی كه برای مدت طولانی در جیب شما قرار داشته باشد. اگر كت می‌پوشید، بهتر است گوشی خود را در جیب كت قرار دهید. یا اگر كیف همراه خود دارید آن را در كیف قرار دهید تا در حد ممكن از امواج مضر گوشی دور باشید.

3. هنگامی كه می‌خواهید با كسی تماس بگیرید، قبل از برقراری ارتباط، گوشی همراه را به گوش خود نزدیك نكنید. هنگام برقراری تماس، گوشی امواج بیشتری ساطع می‌كند و در نتیجه بدن شما امواج بیشتری جذب می‌كند.

4. از گوشی همراه در مناطقی كه سیگنال ضعیف است، استفاده نكنید. البته هیچ كس نمی‌تواند همیشه مقدار سیگنال دریافتی را همه جا تحت نظر داشته باشد؛ اما 2 مكان هستند كه گفته می‌شود معمولا در آنها سیگنال ضعیف است: داخل ماشین و آسانسور. بعلاوه استفاده از گوشی همراه در حال رانندگی بشدت خطرناك است.

5. از غذاها و میوه‌های دارای آنتی‌اكسیدان استفاده كنید. به گفته محققان، قرار داشتن در معرض امواج مایكروویو میزان آنتی‌اكسیدان موجود در بدن را كاهش می‌دهد. آنتی‌اكسیدان‌ها موادی هستند كه بدن را در برابر بسیاری از بیماری مانند سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی محافظت می‌كند. انواع لوبیا، سیب‌زمینی، توت، كلم بروكلی، سیر، سیب و گیلاس‌های شیرین سرشار از آنتی‌اكسیدان هستند.

6. هنگامی كه با گوشی همراه صحبت می‌كنید، آن را در فاصله كمی از گوش خود قرار دهید و آن را به گوش خود فشار ندهید. در این صورت، بشدت مقدار جذب امواج را كاهش می‌دهید. در صورت ممكن، بهتر است از بلندگو برای صحبت كردن استفاده كنید و بیش از پیش از اثرات سوء امواج ساطع شده از دستگاه جلوگیری كنید.

7. با استفاده از هدفون و هندزفری بی سیم ( بلوتوث) یا سیمی، شما هنوز در معرض امواج الكترومغناطیس قرار دارید. با این حال، مقدار جذب امواج كاهش می‌یابد. اگر از یك هندزفری بلوتوث استفاده می‌كنید، بهتر است هنگامی كه در حال مكالمه نیستید، آن را در گوش خود قرار ندهید.

8. سعی كنید از ارتباطات متنی مانند پیامك بیشتر استفاده كنید تا امواج مضر را از سر خود دور نگه دارید. فقط توصیه می‌كنیم از آنها هنگام رانندگی استفاده نكنید.