دکتر ريچارد ديويدسن
از پژوهشگران دانشگاه ويسکانسين-مديسون که اين پژوهش ها را هدايت کرده است، 52 داوطلب در فاصله سنی 57 تا 60 ساله را مورد مطالعه قرار داد. از هر يک از آنها خواسته شد حادثه ای را که باعث احساس خوشحالی شديد در آنها شده و همچنين رويدادی را که باعث اندوه، عصبانيت يا وحشت آنها شده است به ياد آورند. دانشمندان فعاليت الکتريکی هر دو قسمت مغز در اين ناحيه از پيشانی را اندازه گيری کردند تا معلوم شود کدام يک فعال تر است. پس از اين اندازه گيری ها به هر داوطلب واکسن آنفولانزا تزريق شد. واکسن، با برانگيختن واکنش سيستم دفاعی در دراز مدت سعی می کند بدن را برای مقابله با عوامل بيماری زا آماده کند. در جريان اين مطالعه، هريک از داوطلبان طی شش ماه بعد مورد آزمايش قرار گرفتند تا ميزان تاثير واکسن اندازه گيری شود. آنها سطح پادتن توليد شده پس از تزريق واکسن را اندازه گرفتند. کسانی که فعاليت سمت راست اين ناحيه از مغز در آنها بيشتر از سايرين بود، بدترين واکنش را به واکسن نشان دادند. در مقابل در کسانی که فعاليت مغزی آنها در سمت چپ بيشتر بود، عکس اين واکنش مشاهده شد. دکتر ديويدسن گفت: "عواطف در تنظيم و تعديل سيستم هايی در بدن که بر سلامت ما تاثير می گذارند، نقش مهمی دارد."
منبع:فصلنامه علم موفقيت